باران آمد
و نغمه های سرد زمستان را
بر گونه های تب کرده ام
سرود
و طرح لبخندم را
جان دوباره ای بخشید
دوباره باران
بر جای جای بودنم
ب
ا
ر
ی
د
و سایه های مردد را
از پیشانی ام
زدود
و چه باران زیباست
آنگاه
که میبارد
بر لای لای گرم دلتنگی
